کردستانی‌ها، رمضان را با نوای مرحبا خوش‌آمد می‌گویند و صدای بانگ مرحبا را آهنگ خوش‌آمدگویی به ماه مبارک می‌دانند چرا که دعوت می‌شوند به ضیافتی از جنس اخلاص، پاکی، رحمت، برکت، گذشت، آرامش و هرآنچه خیر و خوبی‌شان در آن نقش می‌بندد.
بوی کولیره و برساق و انواع غذاهای سنتی همچون آش دوغ، هالاو، کلانه و …. در خانه‌ها می‌پیچد و سفره‌های پاشیو(سحری) و بربانگ(افطار) با غذاها و نان‌های محلی کردستانی‌ها تزیین می‌شود، صمیمیت سفره‌های افطاری پدر بزرگ‌ها و مادربزرگ‌ها با حضور فرزندان و نوه‌ها رنگین می‌شود و پخت غذاهای نذری نقش و نگار سفره نیازمندان می‌شود.
این ماه همه مهمان رحمت خداوند هستند و همه دستگیر و نوع‌دوست می‌شوند تا همدل و همراه هم باشند.
رمضان کردستانی‌ها به همین ضیافت‌های دورهمی و دستگیری نیازمندان ختم نمی‌شود، ضیافت‌های مردمی برپا می‌شود به نام گلریزان در تمام شهرهای استان که در آن خیرین و نوعدوستان زمینه‌ساز آزادی زندانیان جرائم غیرعمد می‌شوند.
این ماه همه دنبال کسب رضای خداوندند و فرشتگان نیز طبق طبق مهربانی را به آسمان هدیه می‌برند، این ماه جرائم کم می‌شود، روزه‌خواری گناه محسوب می‌شود، مسافران و سالمندان و بیماران با نخوردن و نیاشامیدن در ملاء عام آگاهند و همه دست در دست هم می‌دهند تا آداب رمضان را به جای آورند.
نماز و روزه، صدقه، خیرات، دعا، شب زنده‌داری در شب‌های قدر و قرآن خواندن تنها گوشه‌ای از آداب معنوی ماه رمضان است که موجب می‌شود خداوند رحمت و برکتش را شامل حال بندگانش کند و آنها را میهمان ضیافت خود بداند.
ثبت دیدگاه