به گزارش روابط عمومی اداره کل تبلیغات اسلامی کردستان، اين مراسم به همت اداره تبلیغات
.اسلامی مریوان با حضور عاشقان رضوی در حسینیه سیدالشهداء شهرستان برگزار شد
در این محفل معنوی، مداحان و ذاکران اهل بیت(ع) در مدح و منقبت امام رضا(ع) مدیحه سرایی کردند و در ادامه، حجت الاسلام و المسلمین سید ساران امام جماعت وروحانی مستقر در حسینیه سیدالشهداء، مریوان به پیرامون شخصیت حضرت رضا(ع) و چگونگی الگو گیری جوانان از سیره و سبک زندگی این امام همام به ایراد سخن پرداخت.
امام رضا (ع) در زهد و پارسایی و پرستش پروردگار، یگانۀ عصر خود بود و زر و سیم دنیا و مناصب اجتماعی و حکومتی در برابر مقام عبودیت و پارسایی او هیچ گونه ارزشی نداشت. «محمد بن عباد» دربارۀ زهد و ساده زیستی امام (ع) می گوید: حضرت رضا (ع) در تابستان بر روی حصیر می نشست و در زمستان بر روی گلیم، و لباسهایش زبر و خشن بود؛ و لی هنگامی که در میان مردم می رفت از لباس های عادی مردم استفاده می کرد.
وی گفت: مام رضا (ع) دارای عالی ترین و نیکوترین رفتارهای اخلاقی بوده و ویژگی های اخلاقی آن حضرت، بهترین الگوی رفتاری برای مؤمنان و دنبال کنندگان مکتب رضوی(ع) است. حضرت علی بن موسی الرضا (ع) مانند دیگر پیشوایان معصوم علیهم السلام به زیور فضایل اخلاقی و کمالات نفسانی آراسته و از هر گونه زشتی و پلیدی و رذایل اخلاقی منزه بود و در این راه گفتار و رفتارش الگو سرمشق دیگران بود.
امام (ع) کم می خوابید و شبها را بیشتربه شب زنده داری می گذرانید و گاهی اوقات تمام شب را تا صبح بیدار بود و بسیار روزه می گرفت و روزه اول، وسط و آخر ماه از او ترک نمی شد و می فرمود: «روزه داشتن در این سه روز مثل این است که انسان همیشه روزه است . «
وی گفت: «ابراهیم بن عباس» یکی از یاران آن حضرت دربارۀ رفتار و اخلاق اجتماعی آن حضرت می گوید: هیچگاه ندیدم که امام رضا (ع) با سخنش کسی را بیازارد، و سخن کسی را پیش از تمام شدن قطع کند و نیازمندی را ـ که می توانست نیازش را برآورد ـ رد نماید و در حضور دیگران پاهایش را دراز کند و به کسی از غلامانش ناسزا بگوید، و به صورت قهقهه خنده کند. خنده او تبسم بود. چون سفرۀ غذا گسترده می شد همه افراد خانه حتی دربان و خدمتگزار را نیز بر سر آن می نشاند.
ساران گفت: در چشم امام رضا(ع) همۀ افراد مقام و ارزش داشتند و به آنان حرمت می گذاشت و برابری انسان ها را در حقوق ملاحظه می کرد، از تحقیر انسان ها و پست شمردن آنان و توهین و استهزاء، سخت جلوگیری می کرد ولی از برخوردهای تربیتی و سازنده دریغ نداشت.
ثبت دیدگاه